Aanleiding: De vriendin heeft weer een opdracht wat verder van huis, dus dat betekend dat de XC90 wat minder vaak tot mijn beschikking staat. Nu hebben we ernaast een Audi A4 B5 Avant uit 1997, 1.8t met 192pk, niet de mooiste, bloedsnel, technisch prima in orde, maar het gedoe met de hele bumper eraf om een riempje te vervangen (motor in de lengterichting)... Dus besloot ik, ik ga eens kijken of ik een leuke Volvo voor ernaast kan vinden.
De zoekopdracht: Knakenkar (ofwel 1500 euro max), V70 of V70 classic, automaat, turbo, benzine, stiekem ocean race blue, interieur moet niet stinken.
Ik kan je vertellen, het aantal hits is niet heel erg hoog dan
, via Facebouk kwam ik een tweetal auto's tegen die enigzins in de buurt waren en voldeden aan de criteria. Een V70 classic T5 automaat, met de foto van een stuur als lokkertje (voor wie zoekt ga kijken ook een goeie bak met het nodige verrichte onderhoud) en een V70 2.4T "Ocian Race" met de foto van de achterbank als trekpleister. Afgelopen dinsdag kon ik het inpuzzelen om beide auto's te bekijken, direct na elkaar, zodat ik ook voor mezelf een beetje vergelijk kon maken, dat gaat toch altijd beter als er weinig tijd tussen zit.
En zo geschiedde, om half vijf kon ik de Ocian Race (ik denk dat de tikfout het aantal gegadigden danig heeft beperkt) bekijken. Van buiten prima, historie behoorlijk gevuld, nieuwe draagarmen, schijven, motor behoorlijk droog, takke veel kilometers (dat red je niet zonder onderhoud) en een heel stoffig interieur met uiteraard wat defectjes. Laptop met Vida mocht ik eraan prikken en naast de standaard batterij aan inactieve meldingen niet veel schokkende actuele dingen. Voorste lambda moet even nieuw, maar ach dat is gauw gedaan. Een klein blokje om gereden en toen was ik er wel uit, dit is een prima kandidaat.
Direct daarna om 18.00 ingestapt in de V70 classic T5. Remmen, veerpootlager, radiator, verdeler, kabels, enz, veel aan gedaan. 495.000 km. Optisch een stukje minder fraai dan de andere (deukje in motorkap, deuk in dak, instapschade aan de stoel) maar geen compleet afgeragde bak. Gewoon veel levenservaring zeg maar. Ook hier een rondje mee gereden, de classic kraakt wat minder dan de nieuwe, maar is toch wel een generatie oudere auto. De automaat is echt old skool 4 traps, de vijf cilinder T5 nog steeds heerlijk, maar ik had niet echt het WOW gevoel van de T5 vs de 200PK 2.4T. De T5 is bovenin vlotter, maar de 2.4T is juist onderin wat wakkerder.
Op de weg terug naar huis zitten dubben wat het moest worden. De classic stiekem een hele leuke auto, maar onderdelen wel wat schaarser. De V70 de modernere en in de goeie kleur.... Daarnaast ken ik het P2 platform inmiddels behoorlijk goed, dus iets later op de avond de knoop doorgehakt: V70 2.4T
Dus, hier zijn we dan, de XC90 heeft een broertje:
Eerste opgave, poetsen, heel goed poetsen aan de binnenkant. Daarna de techniek eens nader bekijken en herstellen wat niet fris is. Ik hou jullie op de hoogte.
.
