Volvo-Forum.nl

Bijzonder. Maar of ik het mooi vind...

Ik vind die skirts niet echt mooi staan, maakt de auto lomp qau uitstraling.

Een S60 Polestar 3.0 6 cil. 350 pk AWD uit 2015 met maar 702km op de teller!

https://www.mobilitycentre.nl/occasions ... -awd-702km

Een buitenkansje... 850 T5R als sedan in het mooie groen met slechts 39.000 km.!

https://www.willhaben.at/iad/gebrauchtw ... -713333108

Volvo 850 T-5R Aut. Limousine

Erstzulassung: 5/1995
Getriebeart: Automatik
Kilometerstand: 39.000 km
Leistung: 211 PS (155 kW)

€ 27.500

Daar word ik wel hebberig van....

De mooiste cockpit en kleur ooit.....

Ziet er fraai uit idd. Best zeldzaam. Jammer dat er geen koppelingspedaal in zit. Met een T5 wil je toch zelf roeren. Ze beginnen serieus wat waard te worden zeg.

wdo schreef: ↑13.09.2024 - 21:00Ze beginnen serieus wat waard te worden zeg.

En dat brengen ze ook op blijkbaar, de advertentie is al weg.

Een S90 is al zeldzaam, zeker in deze kleur en met deze km-stand (84.500 km.):

https://www.nettiauto.com/en/volvo/s90/14465950

Year model: 1998 (first reg. 5-1998)

Een klassieke S90 Volvo in geheel originele en prachtige staat. De auto is beschermd tegen roest, onderhouden in Bilia en gestald in een warme garage. De Volvo verkeert in uitzonderlijk mooie staat. Het lakwerk en het volledig lederen interieur zijn in werkelijk prachtige staat. Er heeft geen tuning aan de auto plaatsgevonden, waardoor deze in geheel originele, prachtige staat verkeert en om die reden zal de auto binnenkort in het museumregister worden ingeschreven, waarna de exploitatiekosten van de auto echt klein zullen zijn. De apparatuur kan b.v. originele Volvo aluminium velgen (zomer), grijs hoogwaardig volledig lederen interieur en donker dakmateriaal, automaat, werkt prima, cruise control, automatische airconditioning, mistlampen voor en achter, origineel goede radio, gebruikershandleidingen en service manual, inbreker alarm, incl. 3 afstandsbedieningen, elektrische ramen (4) en elektrische buitenspiegelverstelling. Motor 2,9 liter 6-cilinder benzinemotor. Geweldig geluid en de motor loopt zeer soepel. Distributieriem en waterpomp zijn tweemaal vervangen. Het lakwerk is zeer goed voor zijn leeftijd. Het interieur is in goede staat. De auto is niet voor gedwongen verkoop, er wordt beleefd gevraagd om bij eventuele biedingen rekening te houden. De prijsstelling is gematigd en realistisch gedaan, rekening houdend met dit klassieke individu. Hopelijk vindt het weinig gereden autootje een nieuwe eigenaar die prachtige klassieke auto's weet te waarderen die in originele staat zijn onderhouden. GEEN UITWISSELING.

Over zeldzaam gesproken... een P1900 cabriolet, een van 67 totaal gebouwde exemplaren:

https://bilwebauctions.se/septemberaukt ... b14a-53320

Volvo Sport (P1900) B14A

Årsmodell/modellår: 1956
Avläst mätarställning: 56 082 km






















Heel verhaal van de historie:
I 8796 Eerste eigenaar 28 november 1956 was Folke Brattlöf, directeur van AB Visby Motorcentral en Volvo-dealer. De auto stond ook een paar jaar bij het bedrijf geregistreerd totdat hij naar het vasteland verhuisde en in plaats daarvan Mercedes-dealer in Stockholm werd. De huidige eigenaar was begin jaren negentig met de auto op een oldtimerrally op Gotland en bezocht daarna het bovengenoemde autobedrijf, die telefonisch contact regelde met een oude man die daar in de jaren vijftig voorman was geweest. Hij vertelde toen dat de zoon van de directeur zich had aangemeld voor deelname aan de Mont-Carlo rally en daarom 's nachts oefende op de kasseiwegen rond Visby, waardoor er een poortpaal in het rechter voorspatbord terechtkwam. De reis naar Monte-Carlo moest worden afgelast en de voorman kreeg de opdracht de schade te herstellen, wat voor problemen zorgde omdat men op dat moment nog niet aan plastic gewend was.

Eigenaar nummer twee van de 55686 was Bengt Möllberg, die de auto 24/7 -59 kocht bij een Saab-dealer waar hij door de eerste eigenaar te koop werd aangeboden. SEK 12.000 was de prijs en in ruil daarvoor werd een zeer versleten SunbeamTalbot gegeven + termijnen van 2,5 jaar. Bengt hield van racen en was begin jaren zestig betrokken bij de oprichting van de Sportvagnsklubb in Stockholm. Hij trainde als raceleider en organiseerde verschillende races op het vliegveld in Skarpnäck, misschien 10-12 keer per jaar. De auto werd getrimd, lichter gemaakt, de bumpers verwijderd, de luchtinlaat in de motorkap opengezaagd en gespoten met zilver metallic en een ca. 20 cm brede rode streep in het midden van de motorkap en over de achterklep. Reizen over het continent en Parijs, Brussel en andere steden en diverse racecircuits werden bezocht zoals Spa in België en de Duitse Nürburgring. Particulieren konden destijds, net als nu, voor een cent de circuits testen als er geen wedstrijd was, wat ze toen deden op de 22 km lange Nürburgring. Na 7 km moest Bengt voorrang geven aan een wijngaardarbeider die de baan op kwam fietsen, de auto slipte van de baan en belandde op zijn rug terwijl Bengt en zijn vrouw zich vasthielden aan de gelukkig extra aangebrachte heupgordels. Het was echter te krap om uit de open auto te stappen, die gelukkig over een sloot belandde. Mensen die daarheen snelden, lieten de auto kantelen zodat de vrouw geheel ongedeerd weg kon komen, op een paar blauwe plekken hier en daar na. Het was erger met Bengt die niet kon bewegen en men vreesde dat zijn nek gebroken was. Ambulance naar het ziekenhuis en na drie dagen daar vertelde een röntgendokter Bengt dat hij een engelenhorloge had gehad en bijna verlamd was omdat de 2e nekwervel gebroken was en een kleine splinter verdwenen was. Ambulancevlucht naar huis en voortgezette zorg in het Danderyd-ziekenhuis. De revalidatie verliep relatief snel en onvoorstelbaar dat hij 100% hersteld was, geheel zonder toekomst maar nog afgezien van de verschrikkelijke ervaring zo dicht bij de dood te staan. De auto werd verscheept naar Volvo in Göteborg, waar Bil & Truck hem restaureerde en Bengt hem samen met een andere P 1900-eigenaar, Lars Strängborn, naar huis bracht. Samen met Strängborn hebben ze een stoffen motorkap bepleisterd en er een mal van gemaakt zodat er hardtops van konden worden gegoten om de auto's ook in de winter bruikbaarder te maken. Ook werden er extra lampen in de voorkant gevouwen en werd de grille voor de radiator vernieuwd. verder naar voren verplaatst, waardoor het uiterlijk veranderde.

B 90548 De heer en mevrouw Möllberg verhuisden in 1964 naar een nieuw gebouwde villa in Huddinge, waar de auto steeds onpraktischer werd naarmate het gezin groeide, zodat hij voor een paar duizend Zweedse kronen werd ingeleverd bij een autodealer in Vallhallvägen voor verkoop (1965) . De auto dwaalde rond tussen de autoneuzen in Stockholm zonder opnieuw te worden geregistreerd en de huidige eigenaar zag deze auto voor het eerst in een keldergarage aan Ringvägen in Södermalm.

A 91818 Als 12-jarige had Håkan Nordgren een van de vier prototypes gezien toen deze in de marmeren hallen van Osterman tentoongesteld stond, en hij was dol op het model. Op 14 juli 1966 werd de zilverkleurige auto met rode streep en vaste zwarte hardtop en zonder bumper voor 3.900 SEK van hem, en zijn jongensdroom was werkelijkheid geworden.

B 2900 oktober van hetzelfde jaar verhuisde Håkan naar Täby, vandaar de wijziging nr. Håkan gebruikte de auto veelvuldig en bij één gelegenheid werd hij in Solna aangereden door een civiele politieauto die niet stopte bij een stopbord. Het linker achterspatbord brokkelde af en de politie werd gebeld, dat waren er nogal wat omdat de politie van Solna hun eigen incidenten niet mocht onderzoeken. Alle politieagenten werden op straat geholpen met het uitzoeken van stukjes plastic, zodat Håkan later het scherm kon plastificeren en de auto vervolgens oranje/rood kon schilderen! De auto was echter rijdbaar naar huis. Håkan werd voor de districtsrechtbank gedagvaard en beschuldigd door de hoofdadvocaat van de politie, die meende dat het stoplicht niet was opgenomen in de plaatselijke verkeersregels, zodat de linkerhandregel van toepassing was. De rechtbank vond de onlogische poging echter onsympathiek en sprak de jonge Håkan volledig vrij. De auto had geen schuifdakstandaard en er werd contact opgenomen met de vorige eigenaar en in een garage in Huddinge konden zowel de standaard als de bumper worden opgehaald. Håkan ging werken in België en kreeg een bedrijfswagen en gaf de auto vervolgens op 27/6-69 over aan zijn jongere broer Jan Svensson Täby. Op voorwaarde echter dat wanneer Jan moe werd, Håkan hem terug zou hebben, wat gebeurde op 1 december 1975. De auto werd naar België gebracht en gerestaureerd tot zo dicht mogelijk bij het origineel, maar de koningsblauwe kleur is dat niet. de originele kleur, deze is gebroken wit. De tweede keer dat de huidige eigenaar de auto zag was in Sollentuna waar hij werd opgenomen in de tentoonstelling "De auto door de eeuwen heen" november 1979.

DYJ578 Een kleine advertentie in DN maakte duidelijk dat de auto op 31 oktober 1983 naar Åtvidaberg kwam voor SEK 40.000, maar niet meteen rijklaar was, maar met een paar aanpassingen sindsdien veel heeft gereden op rally's en andere evenementen. De tweede eigenaar van de auto had in de jaren zestig contact met Volvo in Göteborg, die vertelde dat deze auto de eerste in serie geproduceerde Volvo Sport is nadat de vier prototypes voor de carrosserie productienummer 5 hebben. Maar waarom heeft hij dan chassisnummer 33? Een andere vraag die je je ook afvraagt ​​is hoe het komt dat de eerste geregistreerde eigenaar directeur en Volvo-dealer was als je in de handgeschreven afleverlijst van Volvo kunt lezen dat deze op 27/9 als winnende auto aan Bromma is afgeleverd in de SSU-loterij. 1956? In 1956 kostte de Volvo Sport nieuw 19.700 SEK, wat bijna net zoveel was als een Mercedes 190 SL en 2½ keer zoveel als een PV 444. Dat maakte het behoorlijk moeilijk om te verkopen, en velen werden daarom loterijwinsten. Misschien wordt het ooit gerenoveerd? Dat zou leuk zijn!

Geweldig zo'n verhaal!!

Wat een auto en nu al op 425.000 SEK.

Zo'n S90 hebben wij ook gereden. Ook de eerste 960 uit 1990 stond hier op de oprit. Maar die 1900 hierboven is wel heeeel erg bijzonder.

Aparte kleur die S90, hè ik hier nog nooit gezien.

Sandstone, heb ik nog nieuw verkocht..

V480-S60 schreef: ↑15.09.2024 - 17:55Wat een auto en nu al op 425.000 SEK.

Is uiteindelijk voor 1.450.000 SEK weggegaan!

Hollands glorie uit lang vervlogen tijden. Wat een heerlijke striping!

https://www.blocket.se/annons/1401421103

Nu bestaat de mogelijkheid om eigenaar te worden van deze goed bewaarde Volvo!
De auto heeft het grootste deel van de tijd in een garage gestaan, vandaar de goed bewaarde staat.
Bekleding/interieur is bijna net zo goed als toen de auto de fabriek verliet.

58 000 kr
Miltal: 5 597 (=55970 km.)
Modellår: 1979
Hästkrafter: 70 Hk

Jeremy Clarkson zei het ooit. Het is de lelijkste Volvo ooit gebouwd
Wat een verschrikkelijk hok.

Dit is nostalgie. Exact zo'n exemplaar heeft mijn vader gehad. Die was alleen heel wat minder van kwaliteit dan dit goed geconserveerde exemplaar. Daarna heeft hij nog twee stuks gehad die gelukkig beter waren. Op die miskoop na waren het echt heel fijne wagens. Ik vind (en dat blijkt ook uit de reactie van "Urb") dat deze wagens behoorlijk ondergewaardeerd worden. (Oké de diesels waren niet vooruit te branden.)

Zo verschrikkelijk lelijk dat het weer mooi wordt. Dit is echt typerend voor die tijd, deze auto zou goed in een museum passen. Ik weet nog wel dat ik als kind nooit heb begrepen waarom iemand hier mee wilde te rijden. De vader van een schoolkameraad had in die tijd een knalgele Volvo 66. Dat vond ik dan wel weer heel erg gaaf.