Volvo-Forum.nl

Peterlinde schreef: ↑19.12.2024 - 19:03 Heb je het dan over de binnen ventilator of de fan van de koeling?

De binnen ventilator. Maar als er dus gezegd wordt dat dit een product eigenschap is. Ok tegenwoordig wel niet vaak meer tegengekomen.rare kronkel

Kan het zijn dat ik deze witte C70 onlangs in Nijmegen-Noord heb gezien?

Bart schreef: ↑06.01.2025 - 11:54 Kan het zijn dat ik deze witte C70 onlangs in Nijmegen-Noord heb gezien?

Dat is erg aannemelijk. Nijmegen is mijn geboorteplaats en heb daar 27 jaar gewoond, dus ouders, familie en vrienden wonen daar. Genoeg redenen om daar gespot te worden.

Tijd voor een “kleine update”. Oké, epistel.

Omdat de accu ergens op leegloopt ben ik recent met een multimeter en een dosis goeie moed onderin de zekeringkast gedoken, letterlijk. Ik, ruim 2 meter en inmiddels Bourgondisch Brabants gespierd, versus een lage C. En ook nog met een gat in het been met een doorsnede van 8 bij 3 cm, maar daar later meer over. Fysiek niet de makkelijkste uitdaging, maar ik kan niet meer de deur uit zonder startkabels en een telefoon. Oké, die telefoon gaat eigenlijk altijd wel mee. Sinds ik mijn “boomer mapje” vaarwel heb gezegd, mijn pasjes allemaal digitaal zijn, móet dat ding wel mee. Maar ook omdat Spotify.

Oh ja, de C: Ik heb een lekstroom van 7~8 ampère. Alle zekeringen eruit gehad, één voor één. En bij allemaal, zowel de zekeringkast onder het dash als onder de kap, blijf ik lekstroom meten. Ik ben technisch denk ik een 7, dus hier stopt mijn strijdplan. Wegbrengen naar de dealer is te makkelijk en ik vrees voor de factuur omdat ze precies datgene gaan doen wat mij ook al twee uur heeft gekost, en dat keer tien. En dan gaan ze cems dims en ecus preventief vervangen en tik je de 3k wel aan. Geen trek in. Computer aansluiten á 80 euro ook al uitgespaard.

Zijn er nog andere dingen die ik kan doormeten? Wat ben ik vergeten en wat zie ik over het hoofd? Ik heb wel het idee dat het mogelijk ergens bij de centrale vergrendeling/alarm kan zitten. Als ik de auto op slot zet dan blijven de oranje lampjes in de deuren branden. Dat doen ze niet altijd, en ik heb het idee dat de accuspanning daar last van heeft. Maar had de lekstroom dan niet weg moeten zijn na het verwijderen van deze zekeringen? Help?

Over dat gat in het been. 2024 was geen best jaar. Het begon in april toen vrouwlief een gek plekje op mijn kuit ontdekte. Zij zegt, ik zou het toch fijn vinden als je hiermee naar de huisarts gaat. In mei de eerste afspraak gehad met dok en hij vindt er niet zoveel van. Foto gemaakt en over zes weken weer eentje om verschil te zien. Er is niet zichtbaar iets veranderd dus geen reden voor doorverwijzing. Dok denkt aan een ouderdomswratje (ik ben 43). Na tien minuten “ja, maar-en” had ik mijn doorverwijzing. Eerst nog op vakantie geweest naar Tsjechië (echt een aanrader) en nog in mijn vakantie naar de dermatoloog geweest. Het is half augustus. Hele aardige en warme vrouw deze dermatoloog. Binnen vijf minuten had ze twee plekjes gezien waarvan ze zei: ja, deze gaan we weghalen voor de zekerheid. Okeee…

Daar lag ik dan, eind oktober, op mijn buik op de snijplank. Plekje op de kuit en op de rug. Spuit erin, getrek en gesjor en een half uur later stond ik buiten met twee stoere piraten littekens. Gewoon, preventief, uit voorzorg of protocol. Niet meer over nadenken en uit gedachten. Geen zorgen.

En dan gaat drie weken later de telefoon… foute boel. Het is ook gelijk bingo. Niet een random zonneschade maar gelijk de meest agressieve huidkanker die er is. Ik snap het niet, en landen moet het denk ik nog steeds. Maar we gaan dus terug naar de snijplank om een nóg stoerder piraten litteken te maken. Op de rug genoeg huid maar de kuit is té gespierd en dan is er mogelijk een huidtransplantatie nodig. Wat moet dat moet, maar echt comfortabel qua nabehandeling is het niet.

De ingreep ging boven verwachting goed en geen transplantatie nodig. Wel gedwongen rust en de poot omhoog, vier dagen lang. Na vier dagen begon ik wat door het huis te stiefelen. Bordje en de koffiebeker in de vaatwasser zetten (of eigenlijk er bovenop). Met de hond naar een boom gelopen. Dat soort dingen. En dat ging goed, geen pijn, geen hinder. De dag erna werd ik wakker met pijn aan de kuit. Ik dacht, teveel gedaan gisteren en nu betaal ik tol. Dit was zaterdag 7 december. Zondag ging het niet heel veel beter. Ik had bij het verlaten van het ziekenhuis een A4-tje meegekregen met een telefoonnummer in geval van, ja dit dus. Of ik koorts had? Nee, geen koorts. Maar lopen ging ook niet meer van de pijn en de plek rondom de wond kleurt rood. Die koorts kwam in de nacht van zondag op maandag wel dus daar lag ik weer, in het ziekenhuis, met een ontsteking.

Wat er toen gebeurde is traumatiserend. Er werden twee hechtingen uitgehaald en geprobeerd “iets” uit de wond te drukken. Daarna ging er een swap in (XXL wattenstaafje) en daarna nog een spuit met water om de wond uit te spoelen. Zonder aankondiging en zonder verdoving. Middeleeuws. Ik heb op de terugweg in de auto zitten huilen. Afijn, het ging hard achteruit. Ik was doodziek en de antibiotica deed niets. Het been kreeg allerlei kleuren en rondom de wond werd het zwart. Ik stuurde dinsdagochtend een foto naar de poli en twee uur later ging de telefoon: wij willen u vandaag nog zien.

Er gebeurde een heleboel maar ik kreeg er niet veel van mee. Wanneer ik voor het laatst had gegeten? Uurtje of vijf geleden een broodje. Why?

En daar lag ik weer, op de snijplank. Niet nuchter, maar blijkbaar had het haast. Dit keer onder narcose. Ik werd wakker, gelukkig mét been. Nog steeds pijn. Ze hebben alle hechtingen verwijderd, en de boel schoongemaakt. Opnieuw hechten kan niet dus voila, hier is het gat van 8 bij 3 cm. Uitslag van de kweek kwam binnen en het was de ziekenhuisbacterie MRSA. Nou, die kan je ook maar gehad hebben. Hierop werd mijn antibiotica aangepast en binnen een halve dag knapte ik weer op. Nog steeds in het ziekenhuis.

Toen ik in de ochtend visite kreeg van de chirurg en zijn gevolg werd het verband eraf gehaald. Dat was de eerste keer dat ik het gat zag. Ik ben niet flauw, maar ik kreeg een wegtrekker. De chirurg zei dat het er goed uit zag. Nou, zei ik, vraag dat buiten op straat aan tien mensen dan zeggen er negen dat dit er niet goed uitziet en de tiende is flauwgevallen. Ik kreeg weer praatjes en dan mag je naar huis, maar alleen als je de wond zelf kan verzorgen. Met pijn en moeite lukte dat, met de verpleegster onder de douche. Geen illusies, het is echt anders dan in de films.

Goed, ik had mijn spulletjes ingepakt. Ik kon al een beetje lopen. Telefoon gaat. Wat gek, ziekenhuis belt en ik ben daar. Goed nieuws, de snijranden zijn schoon, geen uitzaaiingen.

Ik realiseer mij dat ik een mazzelaar ben. Ondanks dat je tegenwoordig niet kansloos bent voor de meeste soorten van kanker is het wel belangrijk om alert te zijn en dat je geen complicaties krijgt. Vroegtijdig aan de bel trekken is ook erg belangrijk. Het op tijd weg laten halen van twee melanomen en antibiotica die nét voor een sepsis aanslaat, zet je weer met beide benen op de grond. De wond is nu, na ruim twee maanden, bijna dicht. De laatste controle afspraak is gepland.

Het is dus bijna achter de rug, dus kunnen we ons weer druk maken over het volgende: start de C dadelijk nog wel?

Dus… iemand een idee over die lekstroom?

Zo dan zeg.... Poeh.... Sterkte!

Jeetje Rutger, wat een verhaal. Maar goed dat het nu weer beter gaat.

heftig verhaal, maar zo te lezen valt het dubbeltje wel naar de juiste kant. Zo'n dingen zetten de vorige 43 jaar wel even in perspectief denk ik.
Bedankt voor het delen.
Die C dat komt wel goed, kwestie van blijven wroeten en elimineren, zit kennis zat hier om je een eind op weg te helpen.

Wat een horror verhaal, uiteindelijk toch nog goed afgelopen.

Man, wat een verhaal. Wat een ellende, maar gelukkig valt zoals gezegd het dubbeltje naar de juiste kant.
Sterkte!

Sjezis man... dat lijkt me onwijs schrikken, je hoort toch het k.....-woord en dan lijkt me dat het meteen gaat malen in de hersenpan.

Das schrikken! Gelukkig ga je de goede kant op en kan je weer rommelen aan je auto!

Sterkte met verder herstel!

Jeetje de peetje, die ziekenhuis bacterie heeft je echt wat aangedaan in de "aftersales primaire operatie" . Wat vervelend om mee te moeten maken.
Fijn voor je dat het genezen nu voortvarend kan worden aangepakt. Sterkte ermee en alle beterschap..

Veel beterschap gewenst, en ze hebben al boel ervaring opgebouwd met de tijd, maar gelukkig hebben jullie het op tijd ontdekt en vlug beslist om het te laten onderzoeken.
Even naar de c ,lampje,s in de deur gaan naar 5 minuten uit na vergrendeling is het alarm tenminste bij die van mij, staat ook in het instructieboekje.
Gaat een speurtocht worden,nu roep ik maar wat,blijft er nergens een interieur lampje branden Kofferbak ofzo ?

Ik had toen een bmw en daar bleef een voorverwarm deel voor het injectiesysteem door te lopen, hebben ze er toen tussen uit gehaald en de lekstroom was weg. Veel succes erg lastig te vinden dit soort problemen.

Wat een verhaal naamgenoot! Goed dat de behandeling uiteindelijk geslaagd lijkt te zijn, beterschap en voorspoedig verder herstel gewenst!
Ondanks alles goed om te lezen dat je gevoel voor humor niet aangetast is..

Ik lees dit nu pas. Komt wel even binnen dit zo te lezen. Sterkte met het herstel.

Jeetje, wat een verhaal! Beterschap!

Maar hoe gaat het nu, met het been en de lekstroom?

……….ff wat rillingen……. Sterkte

Rutger, man, ik dacht even bij te lezen over de witte. Kenonne, wat een rollercoaster...