AUTOPERIKELEN & VAKANTIEVERHALEN - deel 5
Zaterdag 10 augustus 2024
We slapen uit en staan iets voor achten op. Het is een wolkeloze dag, echt prachtig weer. Gisteren op dit tijdstip hadden we al de auto ingeleverd en liepen we naar de tram. We nemen een goed en rustig ontbijt en pakken daarna onze spullen. Die moeten naar het andere hotel. We betalen de rekening en overleggen met de eigenaar. We leggen een kamer vast voor zondag op maandag. Hij wil ons en onze spullen wel brengen naar het andere hotel om 12:00 uur. Tot die tijd kunnen we rustig een kop koffie nemen. Gratis. We gaan op het terras van het hotel zitten met een glas water en een cappucino. We zoeken alvast uit wat we kunnen gaan doen in de omgeving van Ortisei. De website van reisjunk kunnen we aanbevelen,
https://www.reisjunk.nl/italie/seceda/ .
Om twaalf uur gaan we met onze spullen van de kamer af en naar de receptie. We worden door de hotelier zelf met bagage en al naar het andere hotel gebracht (in zijn 17 jaar oude Renault Espace diesel, die het altijd doet). Ons nieuwe hotel voor vannacht is een beetje vergane glorie, het heeft veel potentieel maar er wordt nu meer op gepast dan ondernomen. Het is echt terug in de tijd.
Nadat we ons in dit hotel hebben geïnstalleerd, gaan we naar het dorp voor brood en wat andere zaken als fruit en dergelijke. Terug in het hotel doen we een middagdutje tot na half vier. Daarna lopen we naar het Waldschwimmbad waar we lekker gaan zwemmen en verblijven tot circa kwart over zes. We nemen twee badhanddoeken uit het hotel mee naar het zwembad. Misschien niet de bedoeling maar we hebben even niets anders.
Tegenover het hotel staat een groot, leeg gebouw. Het is een voormalig bejaardentehuis. Op de straat zijn 3 struikelstenen geplaatst, het gaat over mensen die in 1936 er onvrijwillig zijn uitgezet en verhuisd. Later zijn ze in 1940 en 1941 door de nazis vermoord. Waarschijnlijk gehandicapten. Het concept struikelstenen is in Duitsland bedacht door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. In de buurt van onze woning liggen er ook drie. In Nederland worden ze gelegd om Joodse landgenoten te herdenken maar in Duitsland trekken ze het breder naar alle slachtoffers van nationaal-socialisme, dus ook gehandicapten en politieke gevangenen als vakbondsleiders. Beter om het zo te doen, vind ik.
Zondag 11 augustus 2024
Bij het afrekenen wenst de eigenaar van dit gedateerde hotel ons “gute fahrt”. We vertellen dat dit vanaf maandag zal zijn omdat we auto pech hebben en de auto maandag hopelijk zal zijn gerepareerd. We zijn niet de eerste gasten met dit probleem. Dit heeft hij dit jaar al 3 - 4x eerder gehoord. Moderne auto’s hebben veel elektronica en dat geeft problemen, is zijn mening. We vragen nog even naar de historie van dit hotel. Het blijkt dat deze man de vierde generatie is en daarop vertelt de eigenaar iets over de geschiedenis. In een aparte zaal hangen foto’s van het gebouw.
Dit hotel is midden in de crisistijd in 1932 nieuw gebouwd nadat het gebouw aan de overzijde toen is verkocht aan de gemeente Mannheim. De reden was dat dit gebouw voorzien moest worden van verwarming en dat was kostbaarder dan nieuwbouw. De gemeente heeft het ingezet als bejaardentehuis maar het staat op dit moment leeg. Het hotel is in 1985 volledig gerenoveerd en uitgebouwd en in 1993 nogmaals verder uitgebouwd. Dat was toen de glorie tijd waarschijnlijk. We brengen onze spullen weer terug naar ons eerste hotel, circa 400 meter verderop maar het is nog even flink klimmen met alle spullen. Doordat we een en ander handig hebben omgepakt, kunnen we het zonder auto af.
We nemen in dit hotel nog een cappucino en even de tijd om de i-Phones op te laden en daarna gaan we met het OV naar Mannheim. We bezoeken het Barokpaleis en kopen we een kaartje inclusief rondleiding. Dit Paleis is in de 2e wereldoorlog vrijwel volledig verwoest en deels weer gerestaureerd, een groot deel is nu in gebruik door de Universiteit van Mannheim. De rondleiding door onze gids Anna is zeer interessant en duurt minstens 1,5 uur en dan zien we nog niet alles. Mannheim lag in de 17e eeuw tussen diverse strijdende partijen in en is in de 17e eeuw minstens 3x ingenomen en verwoest, 1x door de Zweden en 2x door de Fransen. Terug naar het hotel lopen we eerst nog even door Mannheim, sommige delen zijn een beetje somber en jaren 60 kaal zoals Rotterdam. We bekijken de klassieke watertoren met het park en lopen dan door naar de tramhalte, hier staan nog villa’s van rond 1900 die gespaard zijn gebleven.
Terug in het hotel drinken we weer de lokale rosé bij het diner. We zijn goed het weekend doorgekomen maar toch graag weer een auto en op naar de bergen. Morgen hopelijk de XC70 klaar en dan plankgas naar de Dolomieten.
Wordt vervolgd.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
. Maar goed, het kan natuurlijk dat ik er eentje vergeten ben maar er wordt ook nog steeds gebouwd in de omgeving dus ja, wie weet ligt er ook nog wel wat op straat. Ja, idd mooie stenen en inspiratie opgedaan bij een showtuin in de buurt van de Smildertoren. Waren ca. 23.000 stuks die ik allemaal door de handen heb gehad. Gratis fitness zullen we maar zeggen.
