Volvo-Forum.nl

Ik wilde vanavond mijn achterveren eindelijk vervangen (ze lagen al heeeel lang klaar...) dus ik haalde de draagarm en de schokdemper los om de veer te vervangen. Daar stuitte ik op probleem 1:

Ik heb de veer los genoeg van de carosserie dat ik het silentblock er uit kan tillen (n.b. ik heb het nieuwe type dus silentblock bovenin, stootkussen onderin), maar ik krijg daarna met geen mogelijkheid het stootkussentje en/of de veer zelf los. Wie weet de truc? Volgens de tekeningen van het werkplaatshandboek zou er geen schroef in moeten zitten maar alleen een borgpen en die kan ik niet terugvinden in mijn exemplaar. Betekent dit dat hij los zou moeten zitten?

Vervolgens wilde ik alles maar weer terugzetten om er later mee verder te gaan maar uiteraard kwam daar probleem 2 om de hoek kijken:

Ik krijg de draagarm niet goed terug. Met zoveel lomp gesjor als ik op mijn hurken voor elkaar kon krijgen (de auto stond/staat niet op een brug maar gewoon op de parkeerplaats) heb ik de veer weer redelijk recht gekregen en de schokdemper zit ook weer goed, maar de gaten voor de bevestigingsbout aan het einde van de draagarm blijven scheef. Is dit een kwestie van nog meer lomp geweld of is er hier een trucje voor?

Ik heb het opgelost door een schroevendraaier van onderen er in te steken dan de bout erin en erop slaan met de hamer tot die er helemaal inzit en dan de moer erop en vastmaken maar.

Dank je voor de tip, als ik het goed begrijp gewoon wrikken dus
Mag ik je echter ook vragen hoe je de stootkussentjes hebt verwijderd?

betreffende de bout, mijn ervaring is dat je de as even moet opkrikken, zodat de veer ingedrukt wordt. de bus in de draagarm is 'gewend' aan die positie, en dan zou het gat dus weer enigzins uitgelijnd moeten zijn.

enig bruut geweld zul je sowieso nodg hebben

Met schoonvader erbij, oftewel met tweede ervaren paar handen en ogen is het gelukt
Stootkussentje bleek toch een wig/borgpen in te zitten, was alleen niet goed zichtbaar. Ook daarbij, lompe kracht helpt.

Beide veren op hun plek en we kunnen weer