Verliefd
Geplaatst: 10.12.2014 - 21:37
ok. Ik geeft het toe: ik ben verliefd. Op een Volvo PIH. Hoe het zo gekomen is? Ik weet het niet. Alleen hoe het begon:
Ik had een prachtige zwarte fünfer. Even de achtergrond, ik ben ondernemer en probeer te kiezen voor een auto die ik mooi vind maar ook zakelijk rendabel is. Dat kan zijn representatief, economisch of een combinatie ervan. Of zoiets, m'n broer is psychiater die zou het kunnen verklaren. Anyway enfin, etc. Voor u in slaap valt: ik had er een autotje bij prive omdat de bijtelling van de BMW 5 toch wat onaangenaam is. Kmtjes bijhouden in een schriftje. Elk jaar controle (jaha), elk jaar slagen (tsjakaa) Maar toch de frustratie hiervan..... Grom. Ik betaal elk jaar met plezier belasting, ben geen Starbucks, ondanks mn boekhouder die zegt moven naar ierland, de bahamas etc. Maar de bijtelling is gewoon een onaangenaam ding. Misschien zou ik mn tijd aan andere dingen moeten besteden, maar tis algemeen bekend dat ondernemers zo hun dingetjes hebben. Dus mijn gedachte: ik pak na mijn funfer een auto die gewoon wat minder bijtelt en gooi de 'bij' auto eruit. Diverse dingen getest en de Volvo PIH leek het handigst. Acceptabele bijtelling en vooral handiger dan de funfer: station, bank kan plat, trekhaak erop, etc. (jajaja ik weet dat dit met enig werk ook bij bmw kan). Kortom mijn configuratie ging vooral uit naar praktijk: wat is handig en niet naar liefde voor het rijden en de auto. Lichtblauw dacht ik toen ik in de kleuren catalogus bladerde, waarom niet. na eerst grijs en toen zwart nu eens iets fris.
Bij de oplevering was er meteen al een goed klik. Mrs Volvo zoemde elektrisch snorrend de straat uit. Maar als ik vaart wou maken spinde de diesel lustiger dan mijn 520d ooit. Enfin de relatie begon zakelijk maar al snel veranderde dat. De verwarmde cabine bij sochtends binnentreden. De radar die automatisch afstand houd. De bluetooth die muziek wel feilloos afspeelt (probleempje bij bmw). De Harman Kardon met fabuleuze sound. Maar ook de kraakjes die de BMW niet had...
Ik had een prachtige zwarte fünfer. Even de achtergrond, ik ben ondernemer en probeer te kiezen voor een auto die ik mooi vind maar ook zakelijk rendabel is. Dat kan zijn representatief, economisch of een combinatie ervan. Of zoiets, m'n broer is psychiater die zou het kunnen verklaren. Anyway enfin, etc. Voor u in slaap valt: ik had er een autotje bij prive omdat de bijtelling van de BMW 5 toch wat onaangenaam is. Kmtjes bijhouden in een schriftje. Elk jaar controle (jaha), elk jaar slagen (tsjakaa) Maar toch de frustratie hiervan..... Grom. Ik betaal elk jaar met plezier belasting, ben geen Starbucks, ondanks mn boekhouder die zegt moven naar ierland, de bahamas etc. Maar de bijtelling is gewoon een onaangenaam ding. Misschien zou ik mn tijd aan andere dingen moeten besteden, maar tis algemeen bekend dat ondernemers zo hun dingetjes hebben. Dus mijn gedachte: ik pak na mijn funfer een auto die gewoon wat minder bijtelt en gooi de 'bij' auto eruit. Diverse dingen getest en de Volvo PIH leek het handigst. Acceptabele bijtelling en vooral handiger dan de funfer: station, bank kan plat, trekhaak erop, etc. (jajaja ik weet dat dit met enig werk ook bij bmw kan). Kortom mijn configuratie ging vooral uit naar praktijk: wat is handig en niet naar liefde voor het rijden en de auto. Lichtblauw dacht ik toen ik in de kleuren catalogus bladerde, waarom niet. na eerst grijs en toen zwart nu eens iets fris.
Bij de oplevering was er meteen al een goed klik. Mrs Volvo zoemde elektrisch snorrend de straat uit. Maar als ik vaart wou maken spinde de diesel lustiger dan mijn 520d ooit. Enfin de relatie begon zakelijk maar al snel veranderde dat. De verwarmde cabine bij sochtends binnentreden. De radar die automatisch afstand houd. De bluetooth die muziek wel feilloos afspeelt (probleempje bij bmw). De Harman Kardon met fabuleuze sound. Maar ook de kraakjes die de BMW niet had...
