Volvo-Forum.nl

Beste Volvo vrienden,

In het topic "Mijn eerste Volvo 245 GLT?" een vraagteken op het eind. Ik ben hier volledig nieuw en ben geen Volvo kenner. Toch heeft het 245 GLT model altijd mijn aandacht getrokken. In de jaren 90 heb ik deze auto een tijdje gereden als expat in Polen en ik was werkelijk verrast door het heerlijke rijgedrag, de sound van de motor, de rubuuste uitstraling en het tijdloze design.

Nu sta ik voor de keuze...Ik kan een mooie 245 GLT kopen uit '83 met slechts 110K op de teller. De auto oogt werkelijk als nieuw en is compleet volgens het boekje onderhouden. De auto is (op de radio en de speakers na) origineel en heeft de mooie "Virgo" aluminium velgen.

Mijn vraag als niet-kenner: Waar moet ik nog speciaal op letten? De auto heeft een nieuwe distributieriem, oliekeerringen, asonderdelen, koppeling, gereviseerde overdrive enz. Hij heeft nergens roestplekjes of plamuur, alles zit strak in de lak. Toch wil ik weten of er nog zaken zijn die misschien speciaal de aandacht verdienen? Waar moet ik nog op letten bij de aankoop? Denk aan zaken die je op het eerste oog niet ziet of die alleen de kenner weet...

Tips, suggesties, aanraders zijn zeer welkom!

Dankjewel!

Groet,

Serge

Je kan eens kijken bij Volvo240register.

Uit mijn hoofd zijn ze wat roestgevoelig bij de achterdeuren.
Kan zijn dat dit al eens is aangepakt door nieuwe stukken plaatwerk in te lassen en weer netjes te spuiten.

Mechanisch zijn ze aardig onverwoestbaar.

Ik zou zeker een goede roestcontrole doen. Ondanks de uiterlijk goede staat.
Mechanisch kan er weinig mis mee zijn. Daarnaast gezien de leeftijd en het relatief zeer lage kilometrage kijken naar uitgedroogde slangen en overige rubbers.
Maar dat lijkt dus allemaal verholpen te zijn.

MY 1983 was een slecht jaar met betrekking tot de roestpreventie, nog slechter dan de eerste bouwjaren van de 240 serie.
Het was wel het modeljaar met de 260 neus in eenvoudige uitvoering, dat dan weer wel.

Zo te horen is het vast geen goedkope
En dan is het wel belangrijk om zeker te weten dat het geen kat in de zak is en moet je jezelf toch dwingen om er met een gezonde dosis terughoudendheid naar te kijken. Want het zou zonde zijn als je veel geld uitgeeft en er daarna nog veel meer geld tegenaan moet gooien.

Je trekt misschien iets te snel de conclusie dat er nergens roest of plamuur op zit. Want hoe weet je dat zeker? Vaak is de wens de vader van de gedachte, terwijl dit eigenlijk alleen is vast te stellen door een neutrale aankoopkeuring te laten uitvoeren door een specialist. Bijvoorbeeld door een een autoschade hersteller een uurtje te laten zoeken naar reparaties aan de body en dragende delen, als je dat zelf niet goed kunt beoordelen.
De techniek zal waarschijnlijk weinig dure problemen opleveren, maar van een auto zoals je beschrijft zit de waarde in de lage Km stand en de originele staat. Het is dus erg belangrijk om zeker te weten of die beide factoren kloppen, en het inderdaad een echte originele auto is, of een opgeknapte.
En in het laatste geval is de kwaliteit van wat onder de laklaag zit van groter belang dan de laklaag zelf.

Van een oude auto met een onrealistisch (maar soms toch aantoonbaar) lage km stand willen we graag geloven dat het een vertroeteld exemplaar is van iemand, of een aaneenschakeling van eigenaren, die meer van poetsen dan van autorijden hield. Helaas is dat zelden het geval en betreft het een auto die langdurig ergens stil heeft gestaan. Bijvoorbeeld als gestrand project. Vaak is er ook jarenlang gereden met een niet werkende kilometerteller. Een niet werkende kilometerteller is een 240-kwaal die makkelijk te repareren is, maar het blijft er vaak bij omdat de snelheidsmeter het wel doet.

Je moet zeker weten wat je koopt, dat is eigenlijk mijn betoog. Weten is het kernwoord

Aandachtspunten van de carrosserie zijn met name de wielranden achter (lastige reparatie als het duurzaam moet gebeuren en kwetsbaar voor lelijke degeneratie als het slecht gebeurd is), de drempel onder de achterklep en dan onder het bumperrubber, dus van onderaf kijken, is ook een usual suspect.
Subframe voor/ dragende delen en balkjes en achter o.a. bij de bovenste schokbrekerbevestiging.
Verder wil het wel rotten onder de voorruit, waardoor het regenwater kan lekken. Sowieso goed controleren op natte vloermatten want de afwatering wil wel verstopt raken waardoor het regenwater via de dorpel naar binnen kan overstromen. Het zou zelfs raadzaam zijn om de auto in de regen te bekijken, of hem grondig, en niet te kort, af te spoelen om lekkage op te sporen.
Waar de dorpels eindigen bij de achterwielen is een bekende plek. ook de plek waar de C-stijl op de dorpel is gepuntlast. Vaak is dit cosmetisch bijgewerkt, je moet de puntlassen kunnen zien.
Onderkant deuren moeten frisse, nette velsranden zijn.
Dit is zeker geen uitputtende lijst, maar geeft een goede indruk van pijnpunten.

Beste SGO,

Is het een Rode 245 uit Duitsland? Die ziet er inderdaad heel mooi uit. Maar zoals Jappie Japstra al aangeeft, mooi hoeft niet perse goed te zijn.

Kernboodschap is dus grondige controle van de carrosserie op roest en eventuele oudere reparaties.
Wij hebben drie 240's gehad en die waren allemaal vanaf nieuw behandeld met Dinitrol.

V480-S60 schreef: ↑12.01.2024 - 12:51 Beste SGO,

Is het een Rode 245 uit Duitsland? Die ziet er inderdaad heel mooi uit. Maar zoals Jappie Japstra al aangeeft, mooi hoeft niet perse goed te zijn.

Dat lijkt inderdaad een erg fraaie auto!

V480-S60 schreef: ↑12.01.2024 - 12:51 Beste SGO,

Is het een Rode 245 uit Duitsland? Die ziet er inderdaad heel mooi uit. Maar zoals Jappie Japstra al aangeeft, mooi hoeft niet perse goed te zijn.

Correct, dat is de auto die ik bedoel.

Mag ik jullie allen danken voor de super behulpzame reacties. Hier kan ik iets mee. Ik weet nog niet of dit hem gaat worden of dat ik toch eerder voor een '94-er ga. Heb me laten vertellen dat de 240 uit '83 een aardige slok lust en wil geen gas installatie (schijnt op dit motorblok ook geen goed idee te zijn). Hoewel ik niet in de sneeuw/strooizout zal gaan rijden, wil ik de auto toch wat meer gaan zien als een daily driver. Het schijnt dat de latere generatie van de 240 wat beter vanaf de fabriek behandeld is tegen roest. We zullen zien wat het wordt. In ieder geval leuk om hier lid te zijn, het zijn en blijven fantastische auto's!

Die "Duitser" (eigenlijk Zwitser) heeft wel een antiroest behandeling ondergaan zag ik.

Misschien ook iets om rekening mee te houden mbt die rode GLT ‘83: ik zie dat er een B2**E motor in ligt. Deze verbruiken de 98 octaan benzine, oftewel de duurdere variant. Als je deze als daily driver wilt gebruiken, is dat een behoorlijke kostenpost.
Mijn 244 uit ‘83 met B23 (foto) met carburateur draait ook ( volgens Volvo voorschrift) op octaan 98 (a €2,12 p liter momenteel). Waar ze erg lekker op rijdt.
Groet,
Kogelman

(P.S.: mooie auto, alleen jammer van dat aftermarket klapdakje).