Carlsson 900 schreef:
Helaas blijkt surseance vaak de ouverture tot het trieste einde.
In de praktijk speelt de curator daar soms een duistere rol in.
Wat een ongefundeerde onzin. Een curator (of in het geval van een surséance nog 'slechts' bewindvoerder) is geen tovenaar die op miraculeuze wijze geld kan laten verschijnen. Als er geen vooruitzichten zijn tot betaling van de schuldeisers dan kan het niet anders dan dat de surséance omgezet wordt in een faillissement.
Als het gaat om een duistere rol, dan zou ik eerder eens kijken naar de rol van het bestuur van grote ondernemingen zoals deze, en de financiers, de holdings en adviseurs die achter de ondernemingen zitten en die faillissementen als deze "voorkoken". De scenario's voor insolventie en overname worden zodanig voorbereid dat curatoren vaak geen andere keus hebben dan in zee te gaan met de overnamekandidaat die er al is! Er is immers een beperkte tijd (doorstart mag niet te lang duren want dan lopen klanten en leveranciers weg) en de overnamekandidaat die er al is heeft een enorme voorsprong op de andere overnamekandidaten die de curator zou kunnen vinden. Bovendien biedt de gerede overnamekandidaat vaak gewoon net iets méér dan eventuele andere kandidaten, gewoonweg bij gebrek aan informatie en tijd aan de zijde van andere potentiële kandidaten.
Er wordt op deze manier op grote schaal misbruik gemaakt van het faillissementsrecht, en er is helaas heel moeilijk een vinger achter te krijgen. Want wat is het alternatief van niet mee gaan in deze faillissementsovernames? De onderneming wordt geliquideerd, de zaak wordt voor een habbekrats in stukken verkocht, alle medewerkers op straat en iedereen staat met lege handen.
Strafrechtelijk zou faillissementsfraude en misbruik van faillissementsrecht veel hoger op de agenda moeten staan. Want het blijft nu gewoonweg bijna altijd ongestraft. Curatoren doen wel strafrechtelijk aangifte tegen bestuurders die over de schreef gaan, maar het OM doet er he-le-maal NIETS mee.