Bover schreef: ↑19.09.2020 - 19:29maar de zwarte stinkende olie rookwolken zijn minder plesant
Die voorkamerdiesels zijn allesvreters, zelfs kerosine of zonnebloemolie kunnen ze hebben, dus waarschijnlijk doet de beste man er gewoon huisbrandolie in. Ikzelf tank het liefst schone diesel en dan de gewone Shell of Esso. Geen high performance diesel als V-Power want daarvan is het cetaan gehalte te hoog en daar gaan voorkamerdiesels van pingelen (en uiteindelijk kapot).
Misschien herinneren jullie deze uitspraak nog van 16 februari jongstleden:
DB200 schreef: ↑16.02.2020 - 20:45 Gisteren vroeg mijn vrouw nog of ik nog van plan ben om in mijn gele Mercedes te gaan rijden zoals elke zomer. Ja, hoezo? Nou, in dat geval mocht ik de Skoda wel aan de kant zetten, dan kon zij de Volvo gebruiken. Voor iemand die niet veel met auto’s heeft, geeft dit wel aan hoe goed deze XC70 haar bevalt.
En aldus geschiedde.
Afgelopen nazomer hadden we beide bij huis en de Skoda Fabia stond in de stalling. Dat is mij donders goed bevallen. Als mijn vrouw de auto nodig had, nam zij de XC en ik de 200D, en anders was de XC70 mijn daily driver. Het zijn twee totaal verschillende auto’s maar het is echt zo gaaf om dit te doen. Vergelijk het met een latte macchiato en doppio espresso, beide heel anders, maar allebeide erg lekker, vooral als je afwisselt. Beide auto’s trek ik aan als een jas, de een als een PME zomerjack, de ander als een Tiroler loden.
De XC70 is op tal van punten de betere. Toch, je zou het niet verwachten maar de bijna 50 jarige 200D heeft twee punten waarop hij beter scoort dan de XC70. Allereerst het sturen, dat gaat veel strakker dan de XC die veel meer zweverig aanvoelt. De XC is heel gevoelig voor spoorvorming, de 200D totaal niet. Ondanks het ontbreken van stuurbekrachtiging kan ik in de stad met de 200D bijna haaks de bocht om, dat lukt me met de XC70 niet. Daarnaast heeft de 200D een voetrem, wat veel makkelijker te bedienen is en beter werkt dan dat rare knopje aan het dashboard dat handrembediening moet voorstellen.
Maar goed, er zijn ook overeenkomsten, voorbij de constatering dat elk een diesel aangedreven aggregaat in het vooronder heeft liggen.
Beide auto’s zijn in mijn optiek een echte mannenauto. Zelden zie je er een vrouw in rijden. En als ze dat doet, is het niet de auto die ze zelf heeft gekocht. En dat is goed. Want wij mannen moeten onze eigen mannendingen hebben en doen. En daarnaast, beide wagens hebben een flinke dosis karakter en zijn geen allemansvriend. Het kost tijd om er aan te wennen en om er goed en strak mee te rijden. En ook dat is goed. Want zonder karakter kom je nergens. Lees het boek van Ferdinand Bordewijk er maar op na.
Maar goed, de pret is weer voorbij, morgen gaat de 200D de winterstalling in. Maar volgend jaar, ja, dan doen we dit gewoon weer opnieuw. Want dan is elke zomerdag een feestdag.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.