
Dik ingepakt in mijn winter-buiten-klus ensemble, mijn gezicht verwarmd door mijn eigen adem in mijn stofmasker, ogen achter dubbel-veilgheidsglas, capuchon strak aangetrokken, oorbeschermers over de capuchon... ja moeders houdt uw dochters binnen.

Zoveel mogelijk in de buitenlucht aan de gang.
Warme koffie en een ventilatortje dat kan verwarmen om mezelf te ontdooien in mijn werkplaatsje voor de pauzes.
Af en toe komen er verschillende "Dremel" opzetstukjes in bulk via Amazon of Ali binnen, zo kan ik meters maken en diverse technieken uitproberen voor een habbekras.
Dagenlang meters maken...

Tussendoor neemt mijn vrouw mij romantisch mee naar de plaatselijke Hornbach, onder andere om de nieuwste lasmode te aanschouwen.
Voor de lassen die ik wil leggen op een 2 cm lange scheur aan het einde van de spiraalveer-uitsparing van de linker onderste draagarm... kunt u me nog volgen?

Op school wel behoorlijk leren lassen, maar daarna kwam het budget niet verder dan een Elektrode lasapparaat van een supermarkt die tot maar liefst 3mm plaatdikte aan elkaar kan braden (volgens de doos).
Die kwam inclusief een kunststof schild met een handvat eronder en een permanent donker glas erin en 1 handschoen.... dus of je brandt de hand die het schild vast heeft, of je brandt de hand die de elektrodehouder vast heeft, lief he?
Het is ook iedere keer genieten wanneer ik om dat schildje heen loer (want door het glas zie je alleen tijdens het lassen iets) of die elektrode op de gewenste locatie aankomt, voordat ie begint te lassen, en het kreng besluit op dat moment te lassen..... ja lasogen zijn echt de bom!

Even geleden dat ik met plezier heb gelast is dus wel een understatement te noemen.

Met een schort, handschoenen, elektrode, een helm met dimbaar meekleurend (of is het eigenlijk tegenkleurend?) glas en een brandblusser onder de arm hupsten we de bouwmarkt uit.
Thuis gekomen zoveel geoefend ondersteund door de joetjoeps tot ik erbij neer viel.
Wie had nou kunnen denken dat het fijn is om te zien wat je doet, zonder oogschade!
Van bak en braden naar gecontroleerde chaos voordat de avond viel.

Nou wil ik schrijven de volgende dag begon ik .... maar dat klopt niet.... ik begon niks nie, want ik had hoofdpijn van alle ingeademde dampen van de dag ervoor... les geleerd, deur open en ventilator aan is niet voldoende om een paar uurtjes knetterpret te maken.
2 dagen later in de buitenlucht en met masker nog een tijdje geoefend en toen comfortabel een eerste dunne las over het scheurtje gelegd.
Slak verwijderd en beetje een kommetje geschuurd om te kijken hoe de penetratie was.
Nog een klein stukje in het midden maar de rest is foetsie.

Dat kleine stukje las ik dicht en vervolgens vul ik het kommetje met een aantal lasjes.
Aan de linkerkant wel wat slak gevangen maar gelukkig buiten het kommetje om.
Daar is de hoek van de elektrode tov materiaal misschien verkeerd geweest of ik was rommelig en heb niet in 1 richting gelast (waardoor je slak de laspoel in kunt duwen)
Vervolgens slijp en schuur ik de lasberg beetje bij beetje in model.