Nadat mijn vriendin en ikzelf een leuke vakantie naar Zuid-Frankrijk achter de rug hadden, een autovakantie over de Route Nationale die mijn V40 met glans doorstaan heeft, moest mijn vriendin nog een weekje gaan babysitten op de kindjes van haar neef, in Mol.
Nu ging ik ook achtergaan voor een dagje of 2 om met de kindjes eens naar Bobbejaanland te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Toen we echter terug naar de parking wandelden zag ik al van in de verte dat er iets niets pluis was. Er zat een briefje tussen mijn ruitenwisser (nu ben ik zeer gelukkig dat dit zo was).
Toen ik dichterbij kwam zag ik dat er in de passagierskant een ferme deuk zat.
En op het papiertje kon ik lezen (in het frans), dat het hun erg speet dat ze gebotst waren tegen mijn auto. Nu had ik wel geluk dat er een telefoonnummer bijstond.
's Morgens dan de verzekeraar gebeld en alles uitgelegd, alsook het nummer doorgegeven. Iets later kreeg ik een telefoontje terug dat de bestuurster van de Chrysler Voyager (de auto die inreed op de mijne), al haar verzekeraar op de hoogte gebracht had en dat alles dus in orde zou komen. Al kon dat wel een tijdje duren doordat het een Franse maatschappij is.
Het is wel een minder leuke afloop van het verlof, maar ik mag mij toch gelukkig prijzen dat die mevrouw zo eerlijk was om haar tel. nummer te vermelden.
Hier enkele foto's
