Geplaatst: 27.02.2012 - 23:56
De discussie over 'uniek, onderscheidend en kenmerkend' design is een boeiende, maar ook een lastige. Dat geldt voor alle industriële producten.
1. Er is zoiets als "tijdgeest" (noem het trend); het tijdvak waarin we met elkaar leven met een bepaalde stand van de techniek en breed gedragen kwaliteitsverwachtingen van de consument. Merken willen zich van elkaar onderscheiden, er is immers concurrentie om de gunsten van de klant, tegelijkertijd zijn er "uniformerende" trends waaraan geen enkele producent kan ontsnappen. Concreet voorbeeld: de consument wil dat de auto zuinig in energiegebruik is, de overheid stimuleert dit vrij dwingend, wat betekent dat elk carosserie-ontwerp een lage luchtweerstand moet zien te realiseren. Alleen al hierdoor vertoont het technische basisontwerp van auto's in de verschillende segmenten (A, B, C, D) in essentie steeds meer dezelfde trekken.
2. Automerken kiezen steeds meer voor een "familiegezicht"; designkenmerken die je over de hele linie terugziet in de modellenrange van een merk. Tussentijdse facelifts worden vaak gebruikt om dit familiegezicht te versterken. Het beste voorbeeld is waarschijnlijk VW (maar ook Audi heeft het vrij sterk), waarbij de laatste 3 jaar vrijwel alle modellen eenzelfde frontaanblik hebben gekregen met de inmiddels bekende, afgeknepen lage koplampen en dito luchtrooster. Ook bij de facelift van de C30 zag je dat de frontzijde vrij drastisch werd aangepast aan het, toen net geïntroduceerde, nieuwe familiegezicht. Critici zeggen dan dat een familiegezicht te ver wordt doorgetrokken en dat het totale merk de uitstraling van "eenheidsworst" heeft. Zo is het ook nooit goed.
3. De consument heeft naast de bekende rationele overwegingen bij de koop van een product, ook steeds meer een emotionele betrokkenheid. Men wil graag of juist niet graag met een merk (een "brand") geassocieerd worden. Producenten spelen daar ook op in, met duurzame klantenbinding als oogmerk. Dit kan uitgroeien tot een ware "gadget" status, met als beste voorbeeld Apple. Massa's consumenten willen geen anonieme MP3 speler, maar een iPod, geen mobiele telefoon, maar een iPhone. NB: Volvo heeft deze connectie met consumentenelectronica heel goed begrepen.
4. "Road Presence is the Keyword". Gegeven het enorme aanbod en dito concurrentie is het van wezenlijk belang dat een model van een merk door de weggebruikers onmiddellijk wordt herkend als "een VW", "een BMW" of "een Volvo".
5. Als je naar het totale modellengamma van Volvo kijkt, dan zie je nog verschillende evoluties naast elkaar, maar de trend is duidelijk. Zonder uitputtend te zijn:
- 40/50 serie zijn duidelijk ontwerpen van grofweg 10 jaar terug en vertonen kenmerken van het vorige zeer belangrijke S60 ontwerp (wat wel eens een klassieker zou kunnen gaan worden);
- 60-serie: dit is duidelijk de actuele designtaal van Voivo, die men aan het uitbouwen is naar andere modellen, nu (V40) en in de toekomst, maar dit hangt ook af van de nieuwe hoofdontwerper;
- 70/80 serie: zit daar tussen in.
6. Ik vind persoonlijk dat Volvo de laatste jaren in ontwerp/design en marketing/klantbenadering enorme stappen voorwaarts heeft gezet: een design dat inderdaad "hedendaags Europees" is, modern, kenmerkend en niet-de-Duitsers-imiterend, maar een eigen identiteit opeisend.
7. Ook in de nieuwe V40 worden stijlelementen uit het verleden van Volvo gecombineerd met nieuwe trekken (= 60-serie). Ik vind dat goed.
8. Uiteindelijk kun je pas achteraf, na flink wat jaren, stellen of een design "tijdloos" is en de tand des tijds heeft doorstaan. Of de nieuwe 60-serie tijdloos is, weten we nog niet. Persoonlijk denk ik wel eens dat de vorige S60 tijdlozer zal blijken te zijn dan de nieuwe, maar dat komt niet door Volvo, maar door de veel snellere opvolging van trends en smaken nu.
Enkele "losse" flodders:
- ik schat in dat de V40 het goed in de markt zal gaan doen; de instapprijs is belangrijk;
- de VW Golf kennen we nu wel, de nieuwe A3 doet mij niet van de stoel rollen (de A1 is toch een ei op 4 wielen) en Ford is Ford (= Amerikaanse associatie);
- Volvo begeeft zich nu op de markt van de hatchbacks;
- ik denk niet dat de V40 de uitstraling heeft van een Japanner of Koreaan en dat de Road Presence onmiddellijk aangeeft dat het een Volvo is. Waarom? Omdat de modellenreeks van recente jaren dat aangeeft, waarom zou dat nu anders zijn;
- het algemene publiek weet inmiddels dat Volvo al lang voorbij het stadium van de "boxy" (bakstenen) modellen is (240). Hoewel ik wel denk dat als je 20 willekeurige mensen een leeg papiervel geeft en aan hen vraagt "Teken eens een Volvo" circa 80% uitkomt bij iets wat lijkt op de vorige V70;
- als geen ander merk weet Volvo aan estates een fraai en zelfstandig ontwerp mee te geven (V60), waarbij ook de achtersteven een design statement is;
- een nieuw ontwerp moet bij de marktintroductie juist de tijd vooruit zijn, niet te ver, maar een paar stappen. Anders is het op het moment zelf al verouderd. Ik kan mij de marktintroductie van de vorige BMW 5- en 7-series herinneren, waarin de critici over elkaar heen buitelden om aan te geven hoe "spuuglelijk" de ontwerpen waren. Inmiddels is iedereen er aan gewend en weet niet beter.
1. Er is zoiets als "tijdgeest" (noem het trend); het tijdvak waarin we met elkaar leven met een bepaalde stand van de techniek en breed gedragen kwaliteitsverwachtingen van de consument. Merken willen zich van elkaar onderscheiden, er is immers concurrentie om de gunsten van de klant, tegelijkertijd zijn er "uniformerende" trends waaraan geen enkele producent kan ontsnappen. Concreet voorbeeld: de consument wil dat de auto zuinig in energiegebruik is, de overheid stimuleert dit vrij dwingend, wat betekent dat elk carosserie-ontwerp een lage luchtweerstand moet zien te realiseren. Alleen al hierdoor vertoont het technische basisontwerp van auto's in de verschillende segmenten (A, B, C, D) in essentie steeds meer dezelfde trekken.
2. Automerken kiezen steeds meer voor een "familiegezicht"; designkenmerken die je over de hele linie terugziet in de modellenrange van een merk. Tussentijdse facelifts worden vaak gebruikt om dit familiegezicht te versterken. Het beste voorbeeld is waarschijnlijk VW (maar ook Audi heeft het vrij sterk), waarbij de laatste 3 jaar vrijwel alle modellen eenzelfde frontaanblik hebben gekregen met de inmiddels bekende, afgeknepen lage koplampen en dito luchtrooster. Ook bij de facelift van de C30 zag je dat de frontzijde vrij drastisch werd aangepast aan het, toen net geïntroduceerde, nieuwe familiegezicht. Critici zeggen dan dat een familiegezicht te ver wordt doorgetrokken en dat het totale merk de uitstraling van "eenheidsworst" heeft. Zo is het ook nooit goed.
3. De consument heeft naast de bekende rationele overwegingen bij de koop van een product, ook steeds meer een emotionele betrokkenheid. Men wil graag of juist niet graag met een merk (een "brand") geassocieerd worden. Producenten spelen daar ook op in, met duurzame klantenbinding als oogmerk. Dit kan uitgroeien tot een ware "gadget" status, met als beste voorbeeld Apple. Massa's consumenten willen geen anonieme MP3 speler, maar een iPod, geen mobiele telefoon, maar een iPhone. NB: Volvo heeft deze connectie met consumentenelectronica heel goed begrepen.
4. "Road Presence is the Keyword". Gegeven het enorme aanbod en dito concurrentie is het van wezenlijk belang dat een model van een merk door de weggebruikers onmiddellijk wordt herkend als "een VW", "een BMW" of "een Volvo".
5. Als je naar het totale modellengamma van Volvo kijkt, dan zie je nog verschillende evoluties naast elkaar, maar de trend is duidelijk. Zonder uitputtend te zijn:
- 40/50 serie zijn duidelijk ontwerpen van grofweg 10 jaar terug en vertonen kenmerken van het vorige zeer belangrijke S60 ontwerp (wat wel eens een klassieker zou kunnen gaan worden);
- 60-serie: dit is duidelijk de actuele designtaal van Voivo, die men aan het uitbouwen is naar andere modellen, nu (V40) en in de toekomst, maar dit hangt ook af van de nieuwe hoofdontwerper;
- 70/80 serie: zit daar tussen in.
6. Ik vind persoonlijk dat Volvo de laatste jaren in ontwerp/design en marketing/klantbenadering enorme stappen voorwaarts heeft gezet: een design dat inderdaad "hedendaags Europees" is, modern, kenmerkend en niet-de-Duitsers-imiterend, maar een eigen identiteit opeisend.
7. Ook in de nieuwe V40 worden stijlelementen uit het verleden van Volvo gecombineerd met nieuwe trekken (= 60-serie). Ik vind dat goed.
8. Uiteindelijk kun je pas achteraf, na flink wat jaren, stellen of een design "tijdloos" is en de tand des tijds heeft doorstaan. Of de nieuwe 60-serie tijdloos is, weten we nog niet. Persoonlijk denk ik wel eens dat de vorige S60 tijdlozer zal blijken te zijn dan de nieuwe, maar dat komt niet door Volvo, maar door de veel snellere opvolging van trends en smaken nu.
Enkele "losse" flodders:
- ik schat in dat de V40 het goed in de markt zal gaan doen; de instapprijs is belangrijk;
- de VW Golf kennen we nu wel, de nieuwe A3 doet mij niet van de stoel rollen (de A1 is toch een ei op 4 wielen) en Ford is Ford (= Amerikaanse associatie);
- Volvo begeeft zich nu op de markt van de hatchbacks;
- ik denk niet dat de V40 de uitstraling heeft van een Japanner of Koreaan en dat de Road Presence onmiddellijk aangeeft dat het een Volvo is. Waarom? Omdat de modellenreeks van recente jaren dat aangeeft, waarom zou dat nu anders zijn;
- het algemene publiek weet inmiddels dat Volvo al lang voorbij het stadium van de "boxy" (bakstenen) modellen is (240). Hoewel ik wel denk dat als je 20 willekeurige mensen een leeg papiervel geeft en aan hen vraagt "Teken eens een Volvo" circa 80% uitkomt bij iets wat lijkt op de vorige V70;
- als geen ander merk weet Volvo aan estates een fraai en zelfstandig ontwerp mee te geven (V60), waarbij ook de achtersteven een design statement is;
- een nieuw ontwerp moet bij de marktintroductie juist de tijd vooruit zijn, niet te ver, maar een paar stappen. Anders is het op het moment zelf al verouderd. Ik kan mij de marktintroductie van de vorige BMW 5- en 7-series herinneren, waarin de critici over elkaar heen buitelden om aan te geven hoe "spuuglelijk" de ontwerpen waren. Inmiddels is iedereen er aan gewend en weet niet beter.