Een Volvo 144 uit 1972 op LPG, met verlopen APK, een niet lopend blok en wat roest.
Verder is het interieur vrij gaar, maar zijn de volgende dingen al vervangen:
- Remklauwen
- Remslangen
- Dynamo
22 november 2014
Na de auto opgehaald te hebben, gelijk even storing gezocht (vorige eigenaar was hier al 2 maanden mee bezig geweest
) en na een paar testen en een beetje meten is mijn vermoeden nu dat de bobine kapot is (bobine krijgt 12v, bougies vonken geen van alle en uit de bobine draad komt ook geen vonk). Daarnaast lag er een draad die aan de verdelerkap zit los (lijkt me ook niet de bedoeling). Morgen even de bobine doormeten en proberen uit te wisselen en zsm het blok lopend en de auto APK-waardig te krijgen.
Paar foto's van de verkoper:
Auto aan het ophalen
Auto ziet er op de foto's veel beter uit dan in realiteit. Veel roest vooral bij de achterste reservewielbakken. Ga eerst voor APK kijken of het nog op te lappen is, zullen uiteindelijk nieuwe delen in gelast moeten gaan worden.
24 November 2014
Na het weekend dat de auto opgehaald was, ben ik op maandag ochtend om 9:00uur aan de slag te gaan met het lopend maken van het motorblok. Tervoorbereiding had ik al een elektrisch-schema, multimeter en een aantal bussen remmenreiniger meegenomen.
Als eerste de bougie van cilinder 1 er eens uitgetrokken om te kijken hoe deze eruit zag en of deze vonkte. De bougie zag er goed en recent vervangen uit, maar... vonkte niet. Probleem zat in de ontsteking dus, maar waar?
Vervolgens bougie nummer 2 eruit getrokken, deze vonkte ook niet. Er bleven dus nog 3 opties over; 1. ontstekingsrotor/verdeler kapot, 2. bobine stuk of 3. bobine kabel stuk of verkeerd aangesloten.
Daarna alles doorgemeten en na wat vergelijk met een elektrisch schema kwam ik erachter dat er een massa van de rotor/verdelerkap niet aangesloten zat. Vervolgens deze erop geprikt en jawel... de bougies vonkten!
Na nog even doorstarten en wat hulp met wat remmenreiniger kwam er uiteindelijk (rond een uur of 11:00) leven in de 2.0 8-klepper!
Gelijk een rondje gereden en eigenlijk geen gekke problemen tijdens het rijden.
1 december 2014
Nadat het blok liep begon de controle voor de APK. Na de auto op de brug gezet te hebben en er eens met een kritisch oog en een looplamp onderdoor te hebben gelopen was ik aangenaam verrast. Dorpels waren goed (al eens gelast, maar wel goed), bodemplaat was hard, kokerbalken waren hard en zelfs de wielbakken waren grotendeels hard. De meest ernstige roestvorming bevond zich rond de wielkastranden bij de achterwielen, maar was niet ernstig genoeg voor een APK-afkeur.
Vandaag (1 december 2014) met de auto naar een keuringstation geweest en de auto is GOEDGEKEURD!!!
Komende 2 jaar heeft deze klassieker weer APK!
5 januari 2015
Inmiddels is er 1500 km op de klok van de Volvo bijgezet en ik moet zeggen: het bevalt prima!
Eigenlijk al 1500km probleem loos gereden! Na een paar keer de accu leeggestart te hebben, heb ik deze vervangen voor een nieuwer exemplaar. Daarnaast had een van de vorige eigenaren het elektrische gedeelte van het gassysteem zo aangesloten, dat bij het aanzetten van het contact werden direct de choke en alle gaskleppen geopend. Hierdoor kon er alleen op gas gereden worden (bij overschakelen naar benzine ging de benzine klep open, maar de gasklep niet dicht). Door de rare schakeling ging het gas ook stromen als de verlichting aan stond. Levensgevaarlijk....
Na wat uitzoekwerk bleek dat de plus van de interieurverlichting aangesloten zat op de plus van de choke. Hierdoor ging de interieurverlichting, stadslichten en gassysteem aan als de auto op contact werd gezet, maar werd het veiligheidsrelais compleet omzeild. Na deze kabel losgetrokken te hebben functioneerde het gassysteem gelukkig weer naar behoren.
Ondaks dat het gassysteem nu afgesloten word bij het overschakelen naar benzine, loopt de auto helaas nog niet goed op benzine. Na het overschakelen op benzine, loopt de auto 10 seconden goed, dan begint hij te stotteren. Zodra de brandstofschakelaar op 0 gezet wordt (geen benzine en geen gas) blijft de auto even stotteren, vervolgens gaat deze ineens weer goed lopen (vlotterkamer bijna leeg) en dan valt hij weg en kan er naar gas overgeschakeld worden. Het is dus mogelijk om op benzine te rijden, door de schakelaar handmatig steeds van benzine naar 0 en weer terug te schakelen.
Een bekend probleem bij de verouderde Stromberg-carburateurs, waarbij door slijtage de gasnaald te ver open blijft staan waardoor de auto verzuipt. Dit kan dus aan het TO-Do lijstje toegevoegd worden.
Maandag 19 Januari
Inmiddels 2.542 km gereden, wat de teller nu op 280.825km brengt. Ondanks dat gas niet duur is om op te rijden, vond ik een gemiddelde van 1 op 6,1 toch aan de wat hoge kant. Daarom heb ik zaterdag 10 januari de ontsteking maar eens bijgesteld. Niet met een stroboscoop, maar gewoon op gevoel en met een stopwatch. Steeds eens stukje aan de rotor draaien, een stukje rijden en met een stopwatch meten wat de tijd is die die nodig heeft om in zn twee van 1500 naar 3500rpm te komen.
De eerste meting, zonder afstellen begon op 5 seconden. Vervolgens een paar keer afstellen, stukje rijden, meten etc zat ik op 4.4 seconden (gemiddelde van verschillende metingen uiteraard). Dit was wel het uiterste en lager dan dit kreeg ik het niet. Vervolgens opnieuw de gas-verdamper afgesteld, en dat bracht de tijd op 4.1 seconden.
Al met al lijken deze tijden allemaal niet heel veel te schelen, maar met rijden werk je weldegelijk verschil. Motor loopt veel soepeler, start beter en kan nu veel beter meekomen in het verkeer. En het verbruik.... ligt nu, twee tanks en 590km later, op 1 op 7,8. Een signifikant verschil dus!
Ging me er vooral om dat de motor goed afgesteld stond en wat meer trekkracht is ook wel fijn.
