Rugleuning blijft langzaam onderuit zakken

[EasyWim]

Ik moet met een bepaalde regelmaat (pakweg bij elke keer dat ik tank) de rugleuning van de bestuurdersstoel weer wat rechterop zetten. Deze blijft continue in langzaam tempo onderuit zakken. Nog nooit eerder meegemaakt met een auto. Herkenbaar?

[Hans Eilander]

Ik moet met een bepaalde regelmaat (pakweg bij elke keer dat ik tank) de rugleuning van de bestuurdersstoel weer wat rechterop zetten. Herkenbaar?

Nee Wim, ik ben zelf een zware jongen, maar dit probleem herken ik niet.

[lint]

Bij handmatige verstelling kan het slijtage zijn van het verstelmechanisme.

[FLITS34]

Ook nooit iets van gemerkt, wel een electrisch verstelbare stoel.

[The Hague]

Bovenstaand had ik ook met ‘handverstelbare stoelen’ ik rij nu met electr verstelbare stoelen en daar geen probleem mee ..

[Hans Eilander]

Hier heb ik handmatig verstelbare rugleuningen. Misschien maakt het wat uit, dat ik altijd alleen in de auto zit, en dus nooit de leuning hoef te verstellen? Zeker gezien mijn gewicht, zou de leuning wat achterover moeten zakken. Maar alles blijft zoals het is. Eigenlijk moet dat niet kunnen, ook al zou je bij wijze van spreken, dagelijks de rugleuning moeten verstellen.

[XC40B4]

Ik moet met een bepaalde regelmaat (pakweg bij elke keer dat ik tank) de rugleuning van de bestuurdersstoel weer wat rechterop zetten. Deze blijft continue in langzaam tempo onderuit zakken. Nog nooit eerder meegemaakt met een auto. Herkenbaar?

Had dit met een wagen 20 jaar terug ook. De passagierszetel zakte wat onderuit (handmatig verstelbaar). kwam doordat ik een hardere sportophanging had en hele sportieve velgen en banden. Door het vele "bibberen" tijdens de ritten kon de zetelrugleuning na een tijdje wat onderuitgezakt zijn. Vooral de passagierszetel waar bijna nooit iemand zat.

[EasyWim]

Het gaat inderdaad om een handmatig te verstellen leuning. Misschien dat de 3 cilinder toch wat meer trillingen veroorzaakt. Er rijden 3 verschillende mensen in, maar niemand komt aan die verstelling. Maar er valt mee te leven hoor