Eindelijk de tijd gevonden om wat uitgebreider in te gaan op mijn nieuwe XC90 T8 Recharge Ultimate Dark (mei 2024), zoals ik in mijn voorstelpost al had vermeld (daar staat per abuis Ultra Dark).
Dit is mijn eerste niet-Duitser, na bijna 30 jaar Volkswagen, Mercedes, Audi en als laatste BMW te hebben gereden. Op de VW na heb ik altijd stations gereden die allemaal compleet waren uitgerust qua techniek, interieur en exterieur. Allemaal diesels of benzine, en vaak ook met tuning. Met mijn allerlaatste auto – een BMW 520i Touring High Executive met M-pakket en full options (gekocht als demo bij introductie) – was ik echt volledig fan geworden van BMW.
Maar met drie ouder (en vooral langer) wordende kinderen en een nieuw huis met zonnepanelen, werd het hoog tijd om over te stappen op een SUV en hybride. Mijn overwegingen om in mei deze XC90 te kopen heb ik al uitgebreid beschreven in mijn eerste post.
Deze “monster” (hint naar de eerste drie letters van het kenteken
) is mijn eerste Volvo, hybride én SUV. Hij is uitgerust met de volgende opties in combinatie met de Ultimate Dark:* Nappa lederen bekleding met contourstoelen (sportstoelen), Orrefors kristallen pookknop, zwarte hemelbekleding, Metal Mesh aluminium inleg
* Onyx Black metallic
* Gelamineerde zijruiten en achterruit
* Extra getint glas achterportieren en bagageruimte
* Visual Park Assist
* Bowers & Wilkins audiosysteem
* Luchtvering
* Inklapbare trekhaak
* 22” 5-dubbelspaaks Diamond Cut/Black velgen
Het enige wat er niet op zit zijn volgens mij de massagefunctie en stoelventilatie vóór. Maar wat je niet kent of hebt, mis je ook niet.
Direct na aanschaf (eind mei) laten doen:
* XPEL PPF: mijn eerste zwarte auto sinds de VW, en op deze Onyx Black metallic zie je echt alles – van vingerafdrukken tot microkrasjes.
* Maxton stylingpakket: Heico is prachtig, maar €7.500 voor een bodykit vind ik te gortig. Dat geld steek ik liever in PPF tegen krassen en steenslag. Het Maxton-pakket geeft de auto alsnog een stoere uitstraling en past verrassend subtiel.
Wensenlijst:
* Polestar Engineered Optimization (meer hierover verderop)
* Fixcam dashcam voor en achter (ik zoek nog iemand die tegen vergoeding de achtercamera netjes kan installeren)
* Heico Selected Level
* Polestar-remklauwen (twijfelgeval): moet nog uitzoeken of dit technisch kan of dat een ander merk beter is. Goudkleurige remklauwen zouden de rustige zwart-zilveren uitstraling misschien verstoren. In Duitsland zag ik een zwarte XC60 met zwart gespoten remklauwen, dat oogde ook fraai. Ideeën zijn welkom!
Sinds mei heb ik bijna 12.000 km gereden, waarvan 8.500 km tijdens de zomervakantie (zie foto met Packline NX215 dakkoffer).
Pluspunten
Te veel om op te noemen, maar vergeleken met mijn vorige auto’s springen er een paar uit:
* Ruimte: zowel bagage als 7-zits, ideaal om met gezin én hoogbejaarde ouders op stap te gaan.
* Elektrisch rijden: in de stad en voor woon-werk een enorme winst. Zelfs zuinig dieselen leverde maximaal 1:18-20 op; nu tank ik (met zonnepanelen thuis) nog maar eens per 2 à 3 weken.
* Rij- en zitcomfort: met Duitse stations kon ik op één dag max. 1400-1500 km rijden richting vakantieadres. Met de XC90 en mijn 1.92 lengte is 1600-1800 km geen enkel problee voor me, ondanks de lagere snelheden (130-140 km/u). Bovendien rijd ik veel rustiger en kalmer. De ‘racemodus’ is helemaal verdwenen.
* 4-zone Electronic Climate Control: bij 40-45 °C functioneert dit systeem uitstekend. Tijdens lange ritten nooit last gehad van een bezweet shirt of stijve nek/schouders. Dat was bij vorige auto’s wel anders. Stoelventilatie en massagefunctie bleken achteraf totaal niet nodig.
* Android Auto & CarPlay: inmiddels standaard, maar mijn BMW had nog de oudere versie.
* Bowers & Wilkins: elke rit opnieuw genieten.
Wenpunten (geen echte minpunten, meer gewenningszaken)
* Adaptive Cruise Control: ik rijd ook binnen de bebouwde kom graag met CC, maar de ACC remt vaak veel te vroeg en soms abrupt. Met mijn “Duits-Mediterrane” rijstijl (laat remmen - niet kleven) voelt dit extreem. Kan dit echt niet fijner worden afgesteld?
* Draaicirkel: soms voelt het alsof ik met een tanker onderweg ben. Heb al een paar keer half de straat geblokkeerd bij keren
. Nu gaat het beter (net als parkeren).* Vermogen/versnelling: de 2.0 viercilinder mist zonder elektromotor soms kracht en schakelt niet altijd soepel. Vooral in de bergen werd dit duidelijk. Vandaar mijn wens voor Polestar Engineered Optimization – niet voor meer vermogen, maar vooral voor betere schakelmomenten.
* Bestuurdersdisplay: beperkt in variatie (alleen ‘Calm’ en ‘Navi’). Jammer dat je hier geen audio, telefoon, contacten of andere info kunt instellen of per rijmodus aanpassen. Geldt ook voor de HUD.
* Touchscreen: blijft wat simpel, vooral de vier vaste balken. Gelukkig gebruik ik meestal CarPlay.
* Benzineverbruik: logisch bij dit gewicht, bagage en dakkoffer, maar 1 op 6 bij 40-45 °C, airco op zijn hoogst en korte afstanden met heel veel stoplichten en verkeer was het wel even slikken. Laden was niet altijd mogelijk (gedoe met apps/kosten/tijd). Gelukkig lag de benzineprijs in het buitenland tussen €1,10 en €1,40.
Al met al: een auto die veel rust brengt, ruim en comfortabel is en perfect past bij onze situatie. De overstap van Duits naar Zweeds bevalt me verrassend goed!
Ik hoop met dit (iets te uitgebreide
) verslag anderen te kunnen helpen bij hun keuze. Ik zie jullie reacties op de verschillende punten graag tegemoet!
