Anyway, Maandag avond nog even een stukje gereden om alles weer “een beetje droog te rijden?
![;)](./images/smilies/wink.png)
Nikki Yanofsky in de CD speler, contactslot omdraaien en met een schok komt de motor tot leven. Eerst nog wat vertwijfeld, na een paar keer gas geven met meer overtuiging. De garage voorzichtig uit, oprit af en gaan.
Het heerlijke reutelende geluid van die 1800 dat dwars door lijf en leden gaat, de lange schakelpook die soepel en exact zijn versnellingen kiest.
Het blijft mooi rijden.
De ondergaande zon weerspiegeld in de mooie rondingen van de voorspatborden en kleurt deze rood-goud van kleur. Bomen glijden voorbij in de weerspiegeling ervan. Een beetje gas bijgeven in de bochten maakt dat ze zich lekker zet in de bocht.
Nog heel even de gas wat verder onderin om die lekkere grom te horen…
Life is good.